Κόβει… Covid 19 – Ηλίας Δ. Παπακωνσταντίνου
«Εντός των τειχών»


Μια Κυριακή στο Αϊντχόβεν – Vincent van Gogh

Κόβει… Covid 19

Και ξαφνικά όλες οι μέρες μας έγιναν Κυριακές ανυπόφορες  με τον προγραμματισμό του ελαχίστου, μόνο που τώρα βγαίνουν βόλτα οι μοναξιές μας, οι φωνές μας μέσα από παράθυρα και κρύπτες. Οι πόνοι μας πάνε στις κηδείες μόνοι, οι πόθοι μας δραπετεύουν κρυφά τα μεσάνυχτα, Κυριακές ανυπόφορες, μονοδιάστατες. Οι αγκαλιές στην φυλακή, και ήταν αθώες, μαζί τους πήραν τις χειραψίες και τα φιλιά με χειροπέδες. Δεν αντέχουν το βάρος τους τα κελιά του υποσυνείδητου.

Τότε που έσπαγαν τα λόγια τις κλειδωνιές, ως δια μαγείας το επόμενο δευτερόλεπτο βρισκόταν νέα κλειδωνιά μεγαλύτερης αντοχής και έπαιρνε τον ιό από το χέρι σαν νεογέννητο να τον συστήσει στη νέα τάξη πραγμάτων, στο νέο τρόπο διαβούλευσης της ευσπλαχνίας, στο τρόπο που είπαμε ότι ζούμε…

Όλες οι μέρες μας γίναν Κυριακές ανυπόφορες, χωρίς υπόσταση στην βραδινή τουαλέτα για το θέατρο, χωρίς το πάθος ενός φιλάθλου, χωρίς την μαζική είσοδο των εκδρομέων, χωρίς την ζωηράδα των εγκλεισμένων, χωρίς την πεποίθηση της διαδήλωσης, μόνο με την υποταγή του δόγματος ακόμη να ανασαίνει μαχαίρια και να απλώνει το χέρι στον ιστό του ιού.

Τότε, οι σκέψεις πήγαιναν στο δικαστήριο με πολλές ενοχές φορτωμένες κι ο μόνος που τις φοβόταν ήταν ο ιός που παραμόνευε έξω από την αίθουσα με την ποινή στα μάτια. Σχεδόν πάντα ήταν κερδισμένος. Είχε πολλά αδέρφια που τον στήριζαν, τον καπιταλισμό, τις θρησκείες, το χρήμα, την απανθρωπιά, την μικρότητα, την βλακεία, το εγώ, το υπέρ εγώ, το γκουβέρνο, την σκοτωμένη παιδεία. Α και την δειλία, ναι, αυτή προπάντων.  Ήταν πολύτεκνη οικογένεια, δεν είχαν σπουδαία αγάπη μεταξύ τους, αλλά ήταν τόσο πολύ δεμένοι…

Οι μέρες μας έγιναν Κυριακές ανυπόφορες, των σκύλων τα λουριά γέμισαν με δάχτυλα χωρίς έννοια, μια υγρασία συμφέροντος. Σκόνταψε η άνοιξη  και ίσως χάσει το καλοκαίρι που έχει στην κοιλιά της. Αυτοί που χάνονται έχουν ένα παράπονο, κανείς δεν θα τους αποχαιρετήσει, οι εκδηλώσεις στα μπαλκόνια κόβουν εισιτήρια ανθρωπιάς και πόσο ψυχρές οι σπάνιες συναντήσεις των δρόμων. Το αριστερά, το δεξιά, κέρδισαν, τι επικίνδυνη στροφή φωνάζει ο λαιμός κι άναυδα τα μάτια σιωπούν.

Το κόστος τα κέρδισε όλα, το κόστος τα έχασε όλα.

Κάτι κατεργασμένες Κυριακές, εξωμήτριες περιπτώσεις.

Ηλίας Παπακωνσταντίνου

Συμμετοχή στα πλαίσια του συλλογικού λευκώματος: «Εντός των τειχών» e-musa.gr.


Ηλίας Παπακωνσταντίνου (Συγγραφέας) – Βιογραφία