«Ενθυμούμαι…» -Δημήτρης Φιλελές
Πολυτεχνείο 47η επέτειος της Φοιτητικής εξέγερσης
«Πολιορκία»
Οι υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού
στρατοπέδευσαν έξω από τα τείχη
της πόλης μας
έστησαν τις πολύχρωμες σκηνές τους
τα λάβαρά τους έμπηξαν βαθιά στο χώμα
των προγόνων μας
ν’ ανεμίζουν σαν φοβέρα στα μάτια μας
ολημερίς αγέρωχοι καλπάζουν
σηκώνουν πυκνά σύννεφα σκόνης
να κρύψουν το φως του ήλιου
στέλνουν αγγελιοφόρους με μηνύματα
παράδοσης άνευ όρων
με παχυλές ανέξοδες υποσχέσεις
επιείκειας και μεγαλοψυχίας
αντί της λεηλασίας και της σφαγής
εμείς ατάραχοι στους προμαχώνες
με αισθήσεις ακοίμητες
την αγωνία τους οσφραινόμαστε
για της μάχης την αναπότρεπτη στιγμή
που το αίμα θα κηλιδώσει
την περηφάνια τους
το καρδιοχτύπι τους αφουγκραζόμαστε
για της ταπείνωσης το λερωμένο ρούχο
στο σάλπισμα της πρώτης τους υποχώρησης
εμείς αμετακίνητοι υπερασπίζουμε
το χώρο μας μέσα στο χρόνο
μόνο της καρδιάς μας το ανάστημα μετράμε
να μη χαμηλώσει ως το τέλος
με το λιγοστό νερό την ποτίζουμε
από στέρνες μυστικές
να κλαρώσει ανάμεσα στις πέτρες
να λουλουδίσει στο πρώτο αυγινό φως
εξαγνισμένη να είναι και έτοιμη
να αξιωθεί τη μέγιστη τιμή
να μη γίνει σκόνη κάτω από τον τροχό
της Ιστορίας
μα στα σύννεφα ανάμεσα να υψωθεί
τ’ όνομά της να γράψει πορφυρό
διάτρητη από αναρίθμητα βέλη.
Δημήτρης Φιλελές (Συγγραφέας)
Επιμέλεια δημοσίευσης Ευμορφία Καλύβα