«ΑΩ» / “βΖην” – Δέσποινα Ρεκούδη
Ο θρόνος ριζωμένος στο κέντρο του δωματίου. Μπλε γυαλιστερό βελούδο. Το δωμάτιο γκρι, φωτεινό, χωρίς παράθυρα. Στρογγυλός χώρος, ολοστρόγγυλος, έτσι που δεν μπορείς να βρεις άκρη. Συχνά, από μακριά ακούγονται οι περίεργοι ήχοι του ψυγείου, που βρίσκεται στον κάτω χώρο.
Ο πάγος λιώνει και κατρακυλά μέχρι το πάτωμα, όμως δεν είναι φανερό αν πλημμύρισε ακόμα.
Η Ωμέγα κάθεται ακίνητη, τα μάτια της καρφωμένα ευθεία, χωρίς να βλέπει κι όμως θα ορκιζόσουν ότι σε κοιτάζει κατάματα.
Ω. -Σε ακούω.
Α. -Ε;
Ω. -Σε ακούω, λέω.
Η Ωμέγα γυρνά, βάζει τα πόδια της στο ένα μπράτσο του θρόνου και κοιτάζει από πίσω. Η Αγέμω στηρίζει το μέτωπό της στον τοίχο.
Ω. -Πάλι τα ίδια;
Α. -Τι έκανα;
Ω.- Πάλι τα ίδια θα λέμε; Μην το κάνεις αυτό.
Α. -Όχι, αυτό έτσι ήταν από πριν.
Ω. -Έλα, σταμάτα θα το χαλάσεις.
Η Ωμέγα τεντώνεται, πιάνει το χέρι της Αγέμω, την τραβάει να γυρίσει μπροστά. Πίσω από την Αγέμω, στον τοίχο, μια χαραμάδα. Ίσα που μπορείς να διακρίνεις το σκοτάδι από έξω.
Α. -Δεν γύρισε!
Ω. -Τι;
Α.- Το φως δεν γύρισε! Έχει μείνει ακίνητο προς την άλλη μεριά.
Ω. -Ε, κάποιος θα έρχεται.
Η Ωμέγα επιστρέφει στην προηγούμενή της στάση.
Α. -Πάμε να δούμε; Σε παρακαλώ, πάμε!
Ω. -Το ξέρεις ότι αυτό δεν γίνεται.
Η Αγέμω ξαναγυρνάει με το μέτωπο στον τοίχο, κοιτά μέσα από τη χαραμάδα. Τα χέρια της χαϊδεύουν τον τοίχο, πλησιάζουν στο σημείο αυτό.
Ω. -Σου είπα να σταματήσεις! Ξέρεις ότι θα χαλάσει αν το κάνεις αυτό. Μη με κάνεις να φωνάξω.
Α. -Λες να ήρθαν για εμάς;
Ω. -Χα! Κάνε όνειρα…
Η Αγέμω γυρνά, σέρνει την πλάτη της στον τοίχο, κάθεται στο πάτωμα.
Α. -Ωραία, ας μείνουμε εδώ να μας καταπιεί ο πάγος!
Ω. -Μη λες βλακείες, ξέρεις ότι εδώ είμαστε ασφαλείς. Δεν μπορούμε και δεν θα πάμε πουθενά.
Α. -Πώς το ξέρεις αυτό; Πώς ξέρεις ότι δεν ήρθαν για εμάς, ότι δεν μπορούμε να πάμε αλλού, ότι μόνο εδώ είμαστε ασφαλείς;
Η Ωμέγα ξεφυσάει, ρίχνει το βλέμμα στο πάτωμα. Η Αγέμω σηκώνεται και στέκεται μπροστά της.
Α. -Ξέρεις κάτι; Κουράστηκα. Κου-ρά-στη-κα! Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι αυτό που κάνουμε δεν έχει κανένα νόημα; Και στο κάτω κάτω εσύ με έμαθες έτσι!
Ω. -Πώς έτσι; Δεν σε υποχρέωσε κανείς!
Α. -Έτσι! Να μην τα παρατάω και να προσπαθώ για το καλύτερο, να επιμένω σε αυτό που πραγματικά θέλω και μπούρδες!
Η Αγέμω γυρνά την πλάτη. Τώρα στέκεται όρθια μπροστά στην Ωμέγα, η οποία σηκώνεται και της πιάνει τα μπράτσα. Η Αγέμω τραβιέται. Αρχίζει να βηματίζει έντονα στο δωμάτιο.
Ω. -Εγώ ότι κάνω είναι για να σε προστατεύ….
Α. -Όχι! Δεν θέλω. Κουράστηκα. Δεν θα με προστατεύσει κανείς. Θα κάνω ό,τι θέλω!
Η Αγέμω βάζει το δάχτυλό της, πιάνει τη σχισμένη ταπετσαρία και αρχίζει να τρέχει περιμετρικά, αποκαλύπτοντας τους γυάλινους τοίχους. Η Ωμέγα τρέχει να τη συγκρατήσει φωνάζοντας.
Ω. -Όχι! Σταμάτα τώρα! Σταμάτα, σε παρακαλώ σταμάτα! Σταμάτα.
Α. -Μπα; Και τι θα μου κάνεις; Δεν μπορείς να μου κάνεις τίποτα!
Ω. -Σταμάτα, άφησέ το τώρα!
Η Ωμέγα τρέχει πίσω από την Αγέμω, όμως εκείνη δεν σταματά μέχρις ότου όλη η γκρι ταπετσαρία έχει ξεκολλήσει από τα τζάμια. Γελάει. Κοιτάζει έξω με γουρλωμένα μάτια. Κολλάει τα χέρια της στα τζάμια. Αναπνέει, λες και μπορεί να ρουφήξει λίγο, ελάχιστο οξυγόνο.
Ω. -Όχι… όχι! Τι έκανες; Τι έκανες;
Η Ωμέγα γονατίζει, κοιτάζει μία τα κομμάτια της ταπετσαρίας, μία έξω από τα τζάμια. Η Αγέμω γελάει.
Α. -Αυτό ήταν; Σου μιλάω, αυτό ήταν τόσο καιρό; Σου μιλάω.
Ω. -Όχι! Δεν είναι αυτό. Δεν καταλαβαίνεις, είναι επικίνδυνο, μόνο εδώ θα είσαι ασφαλής, εδώ! Δεν μπορείς να καταλάβεις τον κόσμο, αν δεν τον ζήσεις.
Α. -Δεν με άφησες!
Η Αγέμω τρέχει και κάθεται, παίρνοντας τη θέση της Ωμέγα. Τα χέρια της κρατάνε σφιχτά τα μπράτσα, μιλά με σηκωμένο το δάχτυλο.
Α. -Εσύ μόνο κάθεσαι, δίνεις εντολές και τα ξέρεις όλα. Δεν ξέρεις όμως αυτό: Δεν σου χρωστάω τίποτα! Εσύ μου χρωστάς όλα…
Η Ωμέγα βάζει τα κλάματα.
Ω. – Πλημμυρίζει…
Α. -Τι;
Ω. -Πλημμυρίζει, άκου…
Η Αγέμω κάθεται ακίνητη με το βλέμμα ευθεία. Η Ωμέγα κοιτά έξω από το τζάμι, τα δάκρυά της στάζουν στα κομμάτια της ταπετσαρίας. Η Αγέμω σηκώνεται, την πλησιάζει. Της απλώνει το χέρι.
Ο χώρος γεμίζει με εκτυφλωτικό φως.
Ειλικρινά δική σας,
Δέλτα Ρο
Δέσποινα Ρεκούδη (Μουσική, Τραγούδι, Υποκριτική) – Βιογραφία