«Αΐσκιωτη μνήμη»
Θέλω να ζήσω τη μνήμη να εξωραΐσω τη πένθιμη ζήση να εξευμενίσω σαν τα δεινά τα ερεβώδη τον Άνθρωπο απαντήσουν μη την ωραιότητά του αναχαιτίσουν.
Ντύθηκα στα πάλευκα κι άρχισα να κεντώ με νήματα διαλεχτά δανεισμένα απ’ τη Ροδαυγή την πορφυρή και ξακουστή όνειρα από καλοσύνη ειρήνη αντρειοσύνη όλα στέκονταν σε κρήνη πάνδροση που λεγόταν Ευφροσύνη ξεδιψούσαν τη στερημένη τους φύση και υπόσταση . Oλούθε γύρω ψυχές γαλήνευαν
τις πληγές τους απάλαιναν και σμίλευαν ξάφνου φύσηξαν Ζέφυροι αιωρήθηκαν γλυκά απέβαλαν τη δυσμένεια καλοσώρισαν την ευγένεια καρδιές όλο παλμό χωρίς του πολέμου το βρυχηθμό κτυπούσαν σε ρυθμό μελωδικό κρεσέντα της ύπαρξης ξεχασμένα φίλιωσαν με τον Μορφέα ξάπλωσαν σε κλίνες μουσικές τρίλιες πάνω σε μαξιλάρια ολομέταξα πουπουλένια θρόιζαν οι ανάσες σαν ξαπόσταιναν μακριά από αήθη τελώνια τα σώματα τα βασανισμένα.
«Το ιδεώδες ίδρωμα»
Το μίσος κάποτε θ’ απαλλάξει την Αγάπη απ’ τα ίσως θα λυθούν τα μάγια των Ανθρώπων θα βρεθούν λευκά άτια με αναβάτες όλο προσδοκία και γενναιοδωρία για τους ανείπωτους τους έρωτες τους ανεξίτηλους.
Άφοβα τα χρόνια γυμνά τα πιόνια σιωπηλά τ’ αηδόνια σαν σε βρίσκουν βόλια που τραυματίζουν τα κύτταρα της μνήμης της καλής που φώλιαζαν φωνές ηδονές ημιτελείς ζωές.
Φόρεσα σήμερα ‘κείνο το φόρεμα με το βαθύ κόψιμο στην πλάτη σε σχήμα καρδιάς έβαψα τα χείλη μου κόκκινα στο χρώμα της φωτιάς άνοιξα τη πόρτα να σε συναντήσω για να σε ποθήσω ξανά απ’ την αρχή χωρίς παύσεις στάσεις μονάχα με γυμνές ποιητικές λάμψεις αντάξιες ιδανικών εραστών.
Ένα αποτύπωμα στο κορμί κι ένα ίδρωμα στη ψυχή ζωγραφιά γίνηκε η ξαγρύπνια μου όλα συνωμοτούν τούτα τα ενύπνια μα τ’ αγγίγματα σαν αινίγματα παραμένουν στης καρδιάς τα παραπήγματα όλο παράπονο μες στην ομίχλη και η ύπαρξη έμαθε πια να ζει στην αχλύ χωρίς γιορτή τ’ άυλα κι άσπιλα να πενθεί.
«Η θαυματουργή δρόσος»
Βρεγμένα τα μαλλιά μου νότισαν το σεντόνι μου ‘κεινο το μεταξωτό ουρανί νυχτικό δρόσισαν που ‘χα ‘φυλαγμένο για καιρό σ’ ένα κουτί από μαόνι με ζωγραφισμένα παγώνια απ’ το Μαρόκο το εξωτικό.
Τα ένστικτα μιλημένα έως ότου φυγαδεύσουν τα λόγια τ’ απενοχοποιημένα εγκατέλειψα αφηρημένα σηκώθηκα βγήκα στον κήπο τα μπλέ μου γιασεμιά φορτωμένα απ’ του έρωτα τη γιατρειά μου ‘γνεφαν συναινετικά σχεδόν συνωμοτικά μια και η νύχτα η ερωμένη κινούσε για τα μέρη τα ζεστά όλο πάθη γινάτι και κοφτή γρήγορη ανασαιμιά.
Η δρόσος σπάνια αφήνει τις σταγόνες της πάνω στα φυλλώματα της ψυχής συνήθως εξαντλούνται τα υγρά αποθέματα φταίνε και οι λέξεις που δε σχηματίζουν προτάσεις τα θυμικά του κόσμου να ‘χουν ανατάσεις βαθαίνει ο καιρός στερεύει ο πόθος και καημός μετρά το κορμί ξηρασία αντί να το κουρσεύει θνητός και θεός αντάμα ηδονικός ως την άφατη ευεργεσία. Μία καιόμενη εντολή σαν λάβει χρησμό η ζωή ο έρωτας να εκπληρωθεί η σοφία να προσμετρηθεί.
Ένας πόλεμος και μία προσευχή ξεκίνησαν πιασμένοι χέρι χέρι να βρουν ανθρώπους με δίαυλους και μουσικούς αυλούς τη θύμηση σε σώμα και ψυχή ν’ ανακινησουν να ενώσουν την ενέργειά τους με ‘κεινη που το δέρμα διαπερνά κι ενώνεται συμπαντικά.
Κοίταξε λίγο τις γιορτές” κάτσε και ξενύχτησε σκέψου πως η μοναξιά γυρεύει κάθισμα συνηθίζει να διαλέγει το πιο ψηλό δίπλα από το δώμα της Καρδιάς αν την αφήσεις εκεί εδραιωμένη για πολύ την ανάσα θ’ απομυζεί τη φλέβα σου θα εξαντλεί κι έτσι το παν θα μοιάζει χαμένο σε στενό χωμένο με τον ήλιο να μη φτάνει την αλλοτινή σου ικμάδα!
Φυγάδευσε τον πόνο αλάργεψε χάρισε γλυκαμένα μεστά χρονικά στα χείλη και στο σώμα σου να δεις πως ως αίφνης θα ξεχειλίσεις από γέλια και να τα παιχνίδια οι αγκαλιές όλο ευλογία θα σου χαρίσουν τα γεμάτα ευγνωμοσύνη εμβρόντητα σ’ Α γ α π ώ.
Ελισσάβετ Αγγελάκη
Ελισσάβετ Αγγελάκη (Ηθοποιός – Yποκριτική τέχνη στο Εθνικό Θέατρο)
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αγία Βαρβάρα. Αποφοίτησε από το 1ο Γενικό Λύκειο, στη συνέχεια παρακολούθησε σειρά εκπαιδευτικών σεμιναρίων σε θέματα οργάνωσης & διοίκησης επιχειρήσεων, διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού εφαρμοσμένης ψυχολογίας και συναισθηματικής νοημοσύνης.
Επί σειρά ετών έχει εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα, σε επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου, franchise sales, και ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων τουριστικής ανάπτυξης. ‘Εχει υπάρξει συμβασιούχος των ΕΛΤΑ.
Οι εμπειρίες της ευρύτερα στο κοινωνικό, καλλιτεχνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι του τόπου μας έχουν αναπτύξει την ικανότητά της να αντιμετωπίζει με επιτυχία υποχρεώσεις, κάτω από πιεστικές συνθήκες και αυστηρά χρονοδιαγράμματα στοχεύοντας στο αρτιότερο αποτέλεσμα. Παρακολουθεί σεμινάρια υποκριτικής έκφρασης αυτοσχεδιασμού στο Εθνικό Θέατρο.
Είναι μέλος του Διεθνούς Πολιτιστικού Συλλόγου Ορίζων (HORIZON) της Λέσχης Ανάγνωσης, του Θεατρικού Εργαστηρίου της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης Αγίας Βαρβάρας “Ιάκωβος Καμπανέλλης”,(επί μία δεκαετία), μέλος της Ένωσης Κρητών “Η Μεγαλόνησος” και του Πολιτιστικού συλλόγου Ηπειρωτών “Απειρωτάν”.