Μάνα – Ευμορφία Καλύβα
Μάνα
Μάνα, η πιο εύφορη γη που μου δόθηκε.
Υγρό έδαφος αεί κορεσμένο,
δροσιά του καλοκαιριού στων καρπών την έξαψη,
βροχή ζωοδότρα των σπόρων μου,
άνεμος και καταιγίδα
στη χειμερία νάρκη των παθών μου,
μελωδία στο χθες μου και ήλιος που μέλλεται.
Κάπα και χέρι
στη βαρυχειμωνιά μου,
ζεστής αγκαλιάς.
Δάκρυ γλυκό
στην ερημιά του κόσμου,
ζεστά σκεπάσματα
στον πυρετό των εξάψεων.
Διάφανο χαρτί των παραισθήσεων μου
κόκκινη μελωδία του πάθους της ζωής,
πολυτάραχη παρτιτούρα αγιασμένων ήχων
φωλιάζει εντός μου και Θυσία βαφτίζεται!
Ευμορφία Καλύβα
(Από την ποιητική έκδοση “Εκμαγείων μου «σπαράγματα»” 2019)