«Πρωινή πορεία»
Στη χαραμάδα που απέμεινε ξεχασμένη
τρίβεται ο χρόνος•
ιστορία μιας αναλαμπής
σκαλίζει το περίγραμμά μας,
τρυφερό άγαλμα που δεν αγκαλιάσαμε.
Το παρόν ανεξέλεγκτο ήταν πάντα,
εμείς παρατηρητές της χαραμάδας του φωτός,
πότε θεατές, πότε θεατρίνοι
υποδυόμαστε την ακινησία μα,
δεν σταθήκαμε στα πόδια μας, προσοχή!
Ούτε η αναλγησία, ούτε ο σεβασμός
άφησαν τα ίχνη τους…
Σημαιοφόρος η βία των αδίστακτων,
σάρωσε χείμαρρος τις ευαίσθητες ώρες…
Σταγόνες στις άκρες των δαχτύλων μας
τα λεπτά και τα λεπταίσθητα,
μείγμα υψηλής αισθητικής
αγγίζονται κάποτε, όταν η αχτίδα μάς διαπερνά.
Κρίνοντας τις μέρες, χάθηκαν οι μέρες…
κι σαν αφέθηκαν οι σκέψεις στον άνεμο
ζήσαμε το αναλογούν μας παραπέτασμα
στην ιστορία των εδαφών…
Αγάλματα που κοιτάζονται γίναμε…
Αγάλματα που κοιτάζονται μείναμε…
Ευμορφία Καλύβα
14/10/2025