Ροζ ματιά…
Το φως αυτό που μονόπλευρα
ροδίζει τα μάγουλα της απερχόμενης κόρης,
ροδίζει τα μάγουλα της απερχόμενης κόρης,
πηγή ζωής και αίτιο συνάμα
μιας ευγνωμοσύνης,
που σου γεμίζει τα κύτταρα
αγάπη.
Και, αλήθεια,
δεν είν’ τιποτ’ άλλο
παρά μια ανέξοδη βόλτα
του ματιού στο άπειρο.
Δέκα σκαλιά με προορισμό
μια ταράτσα.
Ένα μπαλκόνι με θέα μια δύση.
Η άκρη ενός δρόμου
που τα δέντρα δεν μεγάλωσαν ακόμη…
Μια περπατησιά μέσα σου
καθώς τελειώνει ένα “κατά το μέγα έλεος σου”.
καθώς τελειώνει ένα “κατά το μέγα έλεος σου”.
Μια βόλτα και ένα σήκωμα
του κεφαλιού.
Ένα “άνω θρώσκω”.
Όλγα Π. Αχειμάστου
Υπέροχοι στίχοι με ροζ αποχρώσεις για την αντιμετώπιση της ζωής μας. Έστω και αυτές τις μαύρες μέρες μας ξεφεύγει λίγο ροζ…