Στα χαμένα φιλιά – Χριστίνα Γαλιάνδρα



Στα χαμένα φιλιά

Ήταν τόσο φθηνή
η δική σου αγάπη,
κι όμως πίστευα τότε,
ότι άξιζε κάτι.

Ήταν τόσο μικρό
το δικό σου το χέρι,
να το πιάσω γερά
δεν γινόταν εντέλει.

Πως μετρούσα τις ώρες
για να ρθείς να σε δω,
με μια λέξη αγάπης,
που θα πείς να σωθώ.

Όμως να σαι καλά,
όπως, όπου και να σαι,
στις καρδιές δεν κρατώ
μίσος να το θυμάσαι.

Στα χαμένα φιλιά
και στα ψεύτικα θέλω
θα μεθύσω ξανά
γιατί πια δεν αντέχω…

Στα χαμένα φιλιά
και στα ψεύτικα θέλω
θα μεθύσω ξανά
και θα πω δεν σε ξέρω…

Χριστίνα Γαλιάνδρα