Στο Φως του Νερού
Λευκό σεντόνι στο βλέμμα,
του ανέμελου φυσικού η αδιαφορία.
Στη σιγουριά του άπιαστου,
του προαιώνιου τίποτα και πουθενά
και του μάταιου παντού και πάντα.
Το κύμα σου,
μικρές διαφάνειες στο πινέλο…
Βυθίστηκα,
στα βελούδινα κύτταρα του νερού,
κάτω από τον Ήλιο
γέμισε η άνωση χρώματα…
Γλιστρώ στα περασμένα έτη.
Πώς χρωματίζεις τα κενά χρόνια;
Μισό έτος φωτός στα χέρια σου μένω…
Η ζωή κατρακυλά στη χαράδρα του χρόνου,
νερό ζωοφόρο καταργεί τη ματαίωση…
Ξυπνώ,
πάνω μου χορεύουν
τέμπερες πολύχρωμες,
χρωματιστές μέδουσες στον ωκεανό
πριν πέσω στο βυθό
επιπλέω στο Φως και το χρώμα.
Ευμορφία Καλύβα