«Φιλιά σαν νεράντζι»
* * * * * * * * * * * * *
Αφιερωμένο στον Ποιητή Αντώνη Σαμιωτάκη
Να ‘ξερες πως περιμένω τη χαρά
να ξακρίσει στα χείλη σου!
Αυτά που σταλάζουν ροδοπέταλα
όταν φιλιά να γεννήσουν ποθούν.
Ασφόδελοι οι εγωϊκοί σου καρποί
ανθίζουν για μια πανσέληνο
και μετά σέπουν στο νοτισμένο χώμα.
Μικρές πρόβες ανατολών,
καθώς σταυρώνεται το εγώ σου.
Τότε τ’ αψήλου μου πετά η ψυχή.
Πικραμύγδαλο λικέρ η ανάσα,
καθώς φέρνεις στον κόρφο σου πρόσφορα.
Το φεγγάρι στα χέρια σου γέρνει
με φιλιά σε μυρωδιά από νεράντζι.
Όλγα Π. Αχειμάστου