«50 χρόνια Πολυτεχνείο» Όλγα Αχειμάστου
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
«Εδώ Πολυτεχνείο»
Ιδρυθέν το 1837 ποτισμένο με
186 χρόνων ζωές και όνειρα νέων.
«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός
των ελεύθερων αγωνιζομένων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζομένων Ελλήνων.
Αυτή τη στιγμή μας έρχεται η πληροφορία ότι ο αγώνας μας βρίσκει απήχηση ανάμεσα στις πλατιές μάζες του Ελληνικού λαού.»
Αυτή η βραχνή φωνή του φοιτητή
που δεν μπόρεσε κανείς να φιμώσει,
αυτή η στριγγιά φωνή της κοπέλας
που δεν κατόρθωνε να γλυκάνει τις στιγμές,
στοιχειώνουν τις ώρες μου τότε και τώρα.
Σαλβαδόρ Αλιέντε, μια θυσία φάρος
και τα γενναία τους χέρια
τα σηκωμένα στον αέρα,
πληγώνουν το φως κατάστηθα.
114 και ανάβει η δάδα.
Κόσμος κάτω στους δρόμους
γύρω απ’ το Πολυτεχνείο
κι οι ρόδες των τανκς να πιλαλάν
Πατησίων και Στουρνάρη
που βογγούν απ’ τον πόνο.
Άνομες διαταγές φαντάροι ν’ αντιταχθούν,
γραμμένα στους τοίχους συνθήματα
«Φαντάροι αδέλφια μας» χαμένα πηγαίνουν.
Μήπως ξέρει κανείς πως να σταματήσει
μια λεύτερη φωνή, μια δίκαιη κραυγή;;;
Αυτοί την σκότωσαν.
Παρασκευή.
Η Μεγάλη Παρασκευή του Νοέμβρη ’73.
Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο.
50 χρόνια μετά.
Μισός αιώνας.
Κούφιες φωνές.
Κάλπικες εκλογές.
Φατρίες και εμμονές.
Λόγος εν απουσία.
Η γλώσσα θυσιάζεται.
Έλλειψη παιδείας.
Σιωπή, ανυπόκριτη αποδοχή.
Παντού.
Σε όλα.
Κανένας λεύτερος σταθμός
και τα νιάτα μαζί με τους υπόλοιπους
αναλώνονται συμβιβασμένοι σε τικ τοκ.
Ο έντυπος τύπος χωλαίνει,
ο λόγος φιμώνεται,
οι των γραμμάτων σιωπούν,
σιωπούν ανεπανόρθωτα στο όνομα της εξέλιξης
και της τεχνητής νοημοσύνης.
Λες και κατακτήθηκαν οι άλλες…
Κι αυτή η πληγή στην καρωτίδα
ΤΩΡΑ αιμορραγεί πιότερο.
Εδώ νεκροτομείο, εδώ νεκροτομείο
δεν σας μιλά κανείς και
χιλιάδες νεκροκρέβατα συνειδήσεων,
υποθηκευμένα για εκατό χρόνια στους «άλλους»
Αυτούς που φωτίσαμε για να υπάρχουν.
Αυτό το χώμα δεν είναι πια δικό μας.
Τα βράδια όμως όλοι κοιμόμαστε
σκεπασμένοι με τη δόξα των παιδιών εκείνων.
Εδώ νεκροτομείο, εδώ νεκροτομείο.
Ελλάς, Ελλήνων, φυλακισμένων.
Σας μιλά μια καρδιά που πάλλεται ακόμη
στις κλαγγές αυτών των όπλων.
Σας μιλά μια άσημη ποιήτρια.
Όλγα Αχειμάστου
Επιμέλεια δημοσίευσης Ευμορφία Καλύβα