«Ο χορδιστής του γαλανού»
Τα πρωινά,
σκεπάζομαι ένα φαράγγι,
να βλέπω τα πουλιά της βροχής
σαν κατεβαίνουν να ξεδιψάσουν.
Του λιγνού κορμιού τους το σχήμα διαβάζω,
αν θα ΄ρθει ήλιος ή βροχή…
Ν’ ανθίσω ή να σβήσω.
Κοσκινίζω μια ασημόσκονη
και τη ρίχνω στ’ ανοιχτά της Μοζαμβίκης,
χορδιστής του γαλάζιου κύματος,
ν’ αντανακλώ το θαλασσί του ουρανού,
πάνω στ’ άγρια ρόδα και τις ίριδες της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ…
Μαρία Παναγιωτίδου (Από τη συλλογή “Διαλόγου Μονόλογοι”)