Τάξη και χάος – Δέσποινα Ρεκούδη
«Εντός των τειχών»
Τάξη και χάος
«Στ’ αλήθεια, οι άνθρωποι νομίζουν ότι η τάξη και το χάος είναι αντίθετα». Παύση.
Κοιτάζω έξω από το τζάμι. Σκοτάδι. Κοιτάζω το πάτωμα. Αύριο θα είναι «ημέρα που σκούπισα». Τα πράγματα γύρω μου είναι στη συνηθισμένη τους θέση, τακτοποιημένα, τοποθετημένα… ως συνήθως. Εγώ βλέπω ανάμεσά τους, βλέπω τα σχήματα που δημιουργεί ο χώρος ανάμεσά τους. Περίεργη σκέψη. Καμιά φορά αφήνω κάτι εκεί που δεν πρέπει. Λες και βιαζόμουν, «έτρεχα όλη μέρα ρε συ που να προλάβω…»
Στόλισα κιόλας. Στόλισα τα κενά. Όπου έβλεπα άσπρο, έβαλα κάτι για να φαίνεται γεμάτο. Να έχω πολλά πράγματα, να μη μου λείπει τίποτα, να φαίνεται το σπιτικό μου πλούσιο και γιορτινό. «Μα γιατί, εγώ γιορτάζω για τον εαυτό μου, για την οικογένειά μου, που είμαστε καλά, που είμαι δυνατή…». Να μη σκέφτομαι τι μου λείπει. Σε ένα σημείο, τα λαμπάκια πάνω από την πόρτα του μπάνιου έχουν κρεμάσει. Δεν τα κρατάει το σελοτέιπ. Τα κοιτάζω συχνά. Περιμένω τη στιγμή που θα πέσουν όλα στο πάτωμα!
Σήμερα είναι «η μέρα που κάηκε η λάμπα». Δεν είχα δεύτερη. Έτσι, κάθομαι στο μισοσκόταδο με τα κρεμασμένα μου λαμπάκια και με τα πράγματα ανάμεσα στα κενά. Όσο μπορώ σκορπίζω διάφορα από δω και από κει, δουλειά για αργότερα. Κάποια πράγματα, όμως, βρίσκονται πάντα στη θέση τους. Το μπουκάλι με το νερό είναι δίπλα στο κρεβάτι, το ποντίκι του υπολογιστή πάνω στο κομοδίνο, το πολύμπριζο με τον διακόπτη που κλείνουν τα φώτα ακριβώς από πάνω και το κινητό μου, πριν κοιμηθώ, στο γραφείο μακριά απέναντι, μπας και ακούσω ποτέ την αφύπνιση.
Ανάμεσα από όλα αυτά περνάει ένας αέρας πηχτός, κυκλοφορεί μέσα στα σεντόνια, ανάμεσα στα πόδια μου, ανάμεσα από μένα. Βαρύς και αποπνικτικός. Όσο κι αν μείνει ανοιχτή η μπαλκονόπορτα δεν φεύγει. Σέρνεται βαρύθυμα και τριγυρνάει σε κάθε γωνιά. Ακόμα κι όταν όλα παγώνουν. Ακόμα και έξω στον δρόμο, περνά μπροστά από το ψιλικατζίδικο, δίπλα από τους κάδους σκουπιδιών, γύρω από το τετράγωνο και πάλι χώνεται από τη χαραμάδα του παραθύρου μου και το πρωί – χαχα!- που ξυπνάω είναι πάλι εδώ. Δεν ακούω, όμως ποτέ την αφύπνιση.
Τι; Περίμενες να ακούσεις για κάποια κρυμμένη ελπίδα, για αισιοδοξία, για «ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό»; Λοιπόν, κάνε κλικ εδώ 10 τρόποι να σηκωθείς από το κρεβάτι με κέφι! . Έλα μην είσαι ανυπόμονος, απλά αργεί να φορτώσει… Μάλλον δεν έχεις καλό επεξεργαστή. Αυτό μου είπαν κι εμένα που ρώτησα. Δεν επεξεργάζεσαι σωστά τις πληροφορίες. Είναι δυαδικό σύστημα ΙΟ, θετικό – αρνητικό. Μάλλον εσύ σταμάτησες να βλέπεις τα θετικά και χάνεται ο κώδικας.
Έτσι μου είπαν κι εμένα. Παρεμπιπτόντως, είμαι η Ωμέγα. Χάρηκα.
Ειλικρινά δική σας,
Δέλτα Ρο
Δέσποινα Ρεκούδη
Συμμετοχή στα πλαίσια του συλλογικού λευκώματος: «Εντός των τειχών» e-musa.gr.
Δέσποινα Ρεκούδη (Μουσική, Τραγούδι, Υποκριτική) – Βιογραφία