«Ναπολέων Λαπαθιώτης» Ποιητές που αγάπησα... Κρυσταλλία Ιωαννίδου

Ο Ναπολέων Λαπαθιώτης έπαιζε πολύ καλό πιάνο. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι τα περισσότερα έμμετρα ποιήματά του τα είχε γράψει σαν τραγούδια με τη μουσική τους.

Οι παρτιτούρες του χάθηκαν.

Δεν έχει σωθεί τίποτα. Σύμφωνα με την μουσικολόγο Σοφία Σπανούδη η οποία μελέτησε το υλικό το 1945, ο Λαπαθιώτης άφησε 154 συνθέσεις (30 ελεγείες, 17 επικήδεια μαρς, 10 ντε προφούντις, 7 τριλογίες, 3 συμφωνικές μικρές σουίτες, 1 πένθιμο εμβατήριο στον θάνατο μικρού πουλιού, 3 πένθιμα μυκηναϊκά εμβατήρια, μερικά θούρια – της δημοκρατίας, του εργάτη, της κόκκινης παντιέρας, αντιπολεμικό κλπ – ταγκό, βαλς, βαρκαρόλες, σερενάτες κ.α.).

Τραγικό αλλά κανείς δε νοιάστηκε να τα σώσει… Χάθηκαν όλα…

Ο Λαπαθιώτης ήταν γνωστός εστετ στην αθηναϊκή κοινωνία, με τις εκκεντρικές του εμφανίσεις με ευρύτατη παιδεία και με δεδηλωμένη την ομοφυλοφιλία του, ενώ ο εθισμός του στις ναρκωτικές ουσίες του προκάλεσε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, μέχρι του σημείου να αναγκαστεί να πουλήσει το πιάνο του που τόσο αγαπούσε…

Ο εθισμός του στην ηρωίνη τον αναγκάζει να ξεπουλήσει σιγά-σιγά όλη την πατρική περιουσία. Αποκορύφωμα όλων, είναι το ξεπούλημα της βιβλιοθήκης του, μία από τις πλουσιότερες ιδιωτικές βιβλιοθήκες της εποχής.

Το 1944 θα βρει τον Λαπαθιώτη οικονομικά κατεστραμμένο και εξουθενωμένο από την πείνα της Κατοχής.

Τη νύχτα της 7ης προς 8η Ιανουαρίου του 1944 αυτοκτόνησε με μια βολή στην καρδιά του, στο πατρικό του σπίτι στην οδό Κουντουριώτου 23 πίσω από το Αρχαιολογικό Μουσείο και κάτω από το λόφο του Στρέφη, στα Εξάρχεια.

Η κηδεία του έγινε στις 11 Ιανουαρίου, ύστερα από παραμονή τριών ημερών στο νεκροτομείο με χρηματική συνδρομή φίλων του, τέσσερις μέρες αργότερα…

«πριν αυτοκτονήσει, φρόντισε ν’ αποκτήσει σύνδεση με τον εφεδρικό ΕΛΑΣ της περιοχής Εξαρχείων, όπου κατοικούσε, και μια μέρα έβαλε μυστικά στο σπίτι του μια ομάδα Ελασιτών και τους πρόσφερε για τον αγώνα τα όπλα του πατέρα του».

Κρυσταλλία Ιωαννίδου – Βιογραφία