Γιώργος Λουτσέτης - Αποχαιρετούμε τον Μίκη μας…

Σε ευχαριστώ
(Στον Μίκη Θεοδωράκη)

Έχεις τον ήλιο, τη θάλασσα, τον ουρανό,
τον αγώνα και το χρέος σου ασπίδα,
σε χτύπησαν πολλοί με κοφτερή λεπίδα,
μα εσύ είχες το δικό σου άνεμο οδηγό.

Ουρλιάζαν οι καιροί, οι συμπληγάδες κι οι φρουροί,
μα εσένα πώς να σε νικήσει η καταιγίδα,
γκρίζα τα σύννεφα, μα είχες πυγμή,
στενός ο δρόμος, μα άνοιγες νέες λεωφόρους
για να περάσουνε οι διψασμένοι με ορμή.

Στο «Z» είχες γράψει τη ζωή,
κι ήταν αυτό το γράμμα κεφαλαίο,
κι αν τη δική σου θέλησαν πολλοί,
εσύ την πρόσφερες σε όλους, και στο λέω,
είμαι μικρός, μα εσύ με κάνεις πιο σπουδαίο.

Πάντα μπροστά, εσύ, κι ακολουθούν χιλιάδες,
μαέστρος σε ξεκούρδιστα βιολιά,
τυφλοί, μπρος στη δική σου τη θωριά,
μουγκοί, μα εσύ μας έδωσες λαλιά,
να παιανίζει τ’ όνομά σου,
«Μίκη» να τελαλεί, και να νογάει «Νίκη».

Νίκησες, μην το σκεφτείς πως είναι αλλιώς,
ο νικητής βγαίνει απ’ τη φωτιά,
κι έγινες πυρ ζωοποιό,
φλόγα, που ζέστανε ψυχές κι έκαψε τον εχθρό,
ένωσες τις φωνές στη μία, συμπαντική σου αρμονία,
μέσα απ’ την τραγωδία γεννούσες μελωδία,
κι έφερες το φως,
σ’ ευχαριστώ…

Γιώργος Λουτσέτης (Συνθέτης-πιανίστας)

(Νέα Σμύρνη – 8 Νοεμβρίου 2009)