«Σπορά του λόγου»
Ο λόγος είναι ο ζευγολάτης της ελευθερίας
με το χάραμα σηκώνεται
νίβεται και καθαρίζεται από το σκοτάδι
περνά στους ώμους τα χοντρά σκοινιά του άροτρου
πιστός στης μέρας του το χρέος
κι αν πληγιάζουν οι μασχάλες
κι αν ποταμίζει ο ιδρώτας
ακάματος δουλεύει τη γη
μπήγει το υνί της αλφαβήτας βαθιά στο χώμα
το ανακατώνει σπάζοντας τους σβώλους
ώσπου κάθε σπυρί του ν’ αφρατέψει
με στοργή ν’ αγκαλιάσει τον σπόρο
να τον προστατέψει απ’ της παγωνιάς τη σιωπή
και γεμάτο καρπούς να τον παραδώσει
στα πεινασμένα στόματα.
Υπέροχο ! Ένας εξαιρετικός Ποιητης , καταθέτει την εσωτερική άλωση με τον μοναδικό του , συγκλονιστικό τρόπο . Αποδεικνύοντας την ρήση του πατέρα της Ψυχολογία Φρόυντ : Όπου και αν με πήγαν οι θεωρίες μου, βρήκα ότι ένας ποιητής ήδη είχε πάει εκεί.
Αριάννα