«Ακέραιος»
Είχε ένα υπέροχο χαμόγελο
κάτω απ’ τα χείλη.
Και μιαν ασήμαντη ελιά
στο μάγουλο, όμορφη.
Είχε έναν ήχο στη σιωπή,
εκφραστικότερο απ’ το σύννεφο
και τον αγέρα.
Τα μάτια του, βαθιά κι αγιερά,
απορημένα.
Όλοι κοιτούσανε το ξύλινο πόδι του.
Αυτό που ποτέ του δεν είχε.
Αντώνης Σαμιωτάκης (Ποιητής, Κριτικός Λογοτεχνίας) – Βιογραφία