«Γλυκό λεμόνι»
Γλυκό λεμόνι
φεγγάρι που λιώνει
στον ίσκιο σου πάνω
χρυσόφυλλο απλώνει
σε σώμα με ακμάδα
στιλπνή φεγγαράδα.
Δυο χέρια με αγγίζουν
την ψυχή μου στραγγίζουν
μια ανάσα μου γνέφει
στου ήλιου το ντέφι.
Του κλέβει το χρώμα
και βάφει το χώμα
πάθος χλωμό μου
τέλος ωχρό μου.
Κίτρινο του ήλιου
στο τέλος του ονείρου
φεγγάρι ανάβει
πελαγίσιο καράβι.
Πόνο κι αδράχτι
κρυμμένο στο αχ, τι,
κλέβει απ΄ το άτι
πικρό μου γινάτι.
Το άρμα του ήλιου
στο δέλτα του Νείλου
φεγγάρι αντάρτη
πανοπλία που αστράφτει,
το βυθό μου φωτίζει
σε σένα γυρίζει.
Ευμορφία Καλύβα
(Από την ποιητική έκδοση «Εκμαγείων μου “σπαράγματα”»)