«Ενθυμούμαι…» – Ευμορφία Καλύβα
Πολυτεχνείο 47η επέτειος της Φοιτητικής εξέγερσης
«Η αβάσταχτη ελαφρότητα του φτερού»
«Να προσέχεις,
φώναξε το φτερό κατεβαίνοντας το φαράγγι,
το ρεύμα έχει φορά και πρέπει να την ακολουθείς,
αλλιώς θα σε συντρίψει!»
Οι άνθρωποι θέλουν να γελούν έστω και ψεύτικα,
για να έχουν την ψευδαίσθηση της ευτυχίας.
Κι όταν γελούν πολύ, καταλαβαίνουν
πόσο μακριά βρίσκονται από αυτήν.
Τότε το γέλιο βγάζει δάκρυ!
Μα κι όταν κλάψουν πολύ, καταλαβαίνουν πως όλα
κρύβουν μέσα τους μια σπαραχτική γελοιότητα.
Τότε το δάκρυ βγάζει γέλιο!
«Να προσέχεις,
ξαναφώναξε το φτερό,
να δείχνεις αυτό που θέλουν να δουν,
πως κατρακυλάς μαζί τους στο ρέμα,
να σε βλέπουν να ακολουθείς,
να μην χαλάς την ομοιομορφία της κατάντιας
και να γελάς, πολύ να γελάς…
Όσους γύρισαν αντίθετα, όσους αντιστάθηκαν
τους κοιτάζουν με τα μεγάλα θυμωμένα τους μάτια.
Δεν θα δεις δάκρυα!
Τα στέγνωσαν οι φωτιές τους.
Θέλει αξίες να ταΐζεις την ψυχή ν΄ αντέχει.
Η γύμνια της είναι η δύναμή της,
προκλητική αυθεντικότητα θυμίζει θάνατο.»
«Να προσέχεις,
οι «πτωχευμένοι» άνθρωποι
μπροστά στους φόβους τους,
άνανδροι, θα βγουν γυμνοί
και ξετσίπωτοι, εμπρός σου
και με φυσική χυδαιότητα
θα προσπαθήσουν να μιμηθούν τη γύμνια σου.
Τελείωσαν οι λέξεις τους και αντιγράφουν,
λέξεις, ποιήματα, λόγια, εικόνες, ταινίες,
αντιγράφουν ζωή, τη ζωή εν τάφω,
τη ζωή εν τω παρόντι, ζωντανών τε και νεκρών.»
Μια τέχνη υπάρχει, η τέχνη της ζωής,
όλες οι άλλες είναι απομίμηση
αντικατοπτρισμών και ψευδαισθήσεων.
Ευμορφία Καλύβα