«Βρέχει»
Σήμερα βρέχει.
Δευτεριάτικο πρωϊνό του Οχτώβρη.
Το μπελότι τσουλάει στο μουσκεμένο κράσπεδο.
Η γέφυρα μπαινοβγαίνει στο αμπάρι.
Ο εκτελωνιστής βωλοδέρνει με τα μπόνα*.
Ο εργάτης χαμαλικεύει και γκρινιάζει.
Κι ο σημειωτής γράφει, κάνοντας όνειρα
αποδοτικών κοτουκιών*.
Σήμερα βρέχει.
Δευτεριάτικο πρωϊνό του Οχτώβρη.
Ο Αλέκος, ο φόρμαν της Σήλαντ,
καταριέται τους πιτσιρικάδες,
στο δέσιμο του καραβιού γι’ απροκοπιά.
Κι αυτοί καταριούνται τη βροχή,
καταριούνται τη δουλειά στα λαδωμένα σίδερα
και φασκελώνουν την τεχνολογία.
Σήμερα βρέχει.
Δευτεριάτικο πρωϊνό του Οχτώβρη.
Χτες ή προχτές ήρθαν επίσημοι.
Κοίταζαν και θαυμάζανε τα νέα μηχανήματα.
Ποιος να σκεφτεί την αγωνία των παιδιών του “λάσινγκ”,
τον ποδαρόδρομο του σημειωτή της πλατείας,
του μπελοτιέρη το πιάσιμο του σβέρκου,
του πλάνερμαν τα κουρασμένα μάτια;
Τά βλέπαν όλα όμορφα.
Στου τέλειου αράχνινου ιστού τη θέα,
ποια λύπη μένει, για την παγιδευμένη μέλισσα;
Σήμερα βρέχει.
Αντώνης Σαμιωτάκης
*Μπόνα: Τα εκφορτωτικά έγγραφα
* *Κουτούκια: Τα σίδερα που σπάνια εκφορτώνονταν απ’ τα καράβια και δίναν καλύτερο μεροκάματο
Πηγή: Πειραματικό Μουσείο Λογοτεχνίας/ Experimental Museum of Literature
Αντώνης Σαμιωτάκης (Ποιητής, Κριτικός Λογοτεχνίας) – Βιογραφία