Προσεγγιστική ματιά της Όλγα Αχειμάστου

Προσεγγιστική ματιά στο «Μαγικό Νερό» της συγγραφέως Αδελαΐδας Παπαγεωργίου από την Όλγα Αχειμάστου

“Χθες βράδυ είπα να ταξιδέψω λίγο σ’ άλλες χώρες. Αυτές της παιδικής αθωότητας και των πολλών δυνατοτήτων.
Πριν λίγες ώρες έφτασε στα χέρια μου δώρο αγαπημένο το όμορφο αυτό βιβλίο. Το «Μαγικό Νερό».”

Σε μια υπέροχη έκδοση, σ’ ένα όμορφο, πολύχρωμο, γυαλιστερό βιβλίο με μοναδική αγάπη εικονογραφημένο από την Βιβή Μαρκάτου, η συγγραφέας Αδελαΐδα Παπαγεωργίου ανοίγει την ιστορία της όπως θα μιλούσαμε σ’ ένα παιδί. Όχι με το παραδοσιακό μια φορά κι ένα καιρό και ξεκινά με την προσγείωση της παιδικής πραγματικότητας όχι του συνηθισμένου στόρυ αλλά με ένα υπαρκτό -σε πολλές οικογένειες θέμα- την υγεία.

Ισορροπημένο τόσο όσο στην συναισθηματική του έκταση και έξαρση αναφέρεται με απλότητα στην αγάπη και την σημαντικότητα της γυναίκας και δη της μητέρας. Η ανταπόκριση και η αντοχή της ιδιότητας της μητέρας είναι κάτι που κάθε παιδί δικαιούται και θ’ αναγνωρίσει πρώτα στην ιστορία αυτή.

Η εμφάνιση της «Θαυμάσιας» νεραϊδοπεταλούδας, είναι η υπέρβαση στην Πίστη των παιδιών που χρειάζονται την ενέργεια της πίστης για την περαιτέρω ζωή τους.

Σελίδα 9 η αναφορά στην για την διάθεση του μικρού Χρίστου να χαρίσει τα βιβλία του (εξωσχολικά και μη) σαν κάτι πολύτιμο υπενθυμίζει στα παιδιά την πολυτιμότητα των βιβλίων. Ακόμη ακόμη και η δήλωση «για την υγεία της μανούλας μου χαλάλι» αναφέρει και διακρίνει την υγεία και δη της μανούλας σαν υπέρτατο αγαθό.

Όμορφες λέξεις και φράσεις με υπέροχα επίθετα και πολύχρωμες εικόνες επιτρέπουν στην ζωηφόρα φαντασία του παιδιού, που ως γνωστόν είναι απαραίτητο εργαλείο για την κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξη δεξιοτήτων του αλλά και δεξιότητες σκέψης, κινητικότητας, γλωσσικές και επικοινωνιακές επίσης, να αναπτυχθεί και να ανθίσει με απώτερο στόχο μια αξία και μάλιστα την πολύ δυνατή αξία της Αγάπης και της προσφοράς.

Σελίδα 10 γίνεται διάκριση «είσαι μικρότερος μου και πρέπει να με ακούς» ξαναθυμίζει με αγάπη την αξία του σεβασμού προς τον πλέον κατηρτισμένο, ως μεγαλύτερο, ενώ στις επόμενες σελίδες καταδεικνύεται το αυτό και από την Θαυμασία για την γηραιοτέρα Πανθαύμαστη και σοφή γιαγιά της. Τονίζεται με την ομορφιά της χρησιμότητας ο κοινωνικός ιστός Πατέρας- Μητέρα -Γιαγιά- Παιδί- και η οικογένεια εξαίρεται σαν αυτή που πρέπει, σε καιρούς που οι περισσότεροι καταλύουν με ένα εύσχημο τρόπο αυτήν.

Μια υπέροχη δήλωση για την δική μας συμμετοχή στα «θαύματα», που γίνονται και μπορούν να συμβούν, γύρω και μέσα μας, <<ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΚΙ ΕΣΥ ΝΑ ΠΑΛΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ>>. Μαθαίνουν τα παιδιά ότι, για να κερδίσουμε κάτι μεγαλύτερο χρειάζεται να κάνουμε και κάτι μεγαλύτερο. Ένα όμορφο εργαλείο αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης.

Μια επίσης σημαντική ενέργεια- έννοια, που σκιαγραφείται σ’ όλο το παραμύθι είναι η αγάπη για την Φύση και τα λουλούδια. Πόσο πολύ βυθίστηκα (αν και δεν είμαι πιά παιδί) στην ομορφιά της περιγραφής των λουλουδιών και θυμήθηκα τα δικά μου όνειρα, που έκανα τότε, να ζω μέσα σ’ ένα λουλούδι, που τα λουλούδια είχαν προσωπάκι και αισθήματα και μου χαμογελούσαν, ότι έλεγα ευχαριστώ σε κάθε λουλούδι που μου πρόσφερε το άνθος του,  ότι… μέχρι που και, αισθάνθηκα και την γλυκειά μυρωδιά τους να πλημμυρίζει τα ρουθούνια μου αλλά, μεταφέρθηκα και οπτικά, να βλέπω τα λουλούδια μεγαλύτερα από μένα και μέσα από τον κόσμο τους να περιφέρομαι ευτυχής και αυτάρκης. Τι όμορφη αίσθηση.

Η διαφορετικότητα της Θαυμάσιας ( δεν είχε μαλλιά και είχε δυο κεραίες), δεν εμπόδισε το αγόρι να την εντάξει στην πραγματικότητά του και να την δεχθεί με αγάπη και αποδοχή.

Το πλέον συγκινητικό και περιγραφικό για μένα, η αγάπη για τα πουλιά παρόλα αυτά και η αμέλεια για την ύπαρξή τους ακόμη ακόμη και η απαρατήρητη παρουσία τους στη ζωή μας και ιδιαίτερα για το Αηδόνι, που σχεδόν έχει εξαφανιστεί, παίρνει θέση στην σημερινή κατάσταση με το χαρακτηριστική αφοπλιστική φράση. «γιατί έφτιαξαν άλλα πουλιά μεταλλικά, πιο όμορφα από εμάς που τραγουδούσαν ασταμάτητα. Κι έτσι τα μαζέψαμε κι ήρθαμε εδώ σ’ αυτή τη Χώρα όπου υπάρχει αγάπη, ειρήνη, δικαιοσύνη».

Ε λοιπόν κύριοι και κυρίες, αγαπημένα μου μικρά παιδιά που μπορεί να μην έχετε ακούσει αηδόνι ποτέ στη μικρή ζωή σας. κανένα μεταλλικό πουλί δεν μπορεί να πάρει την θέση του αηδονιού.  Ποτέ δεν θα μοιάσουν αυτά περισσότερο από τα ζωντανά κι ας μην κελαηδούν και τα βράδια…

Σ’ όλη την ιστορία είναι έκδηλη αλλά και στην εμφάνιση του αηδονιού που διψά, η διάθεση να μοιραστεί ο Χρίστος το νερό, από το μαγικό αμάραντο λουλούδι μαζί με το διψασμένο αηδόνι εξαίρει και προτρέπει στο να μοιράζεται ο ένας με τα έμβια όντα καθώς τίποτε από αυτά που απολαμβάνουμε εδώ στην Γη, δεν είναι ιδιοκτησία μας και αποκλειστική μας χρήση.

Μια συνεχής ευφάνταστη και όμορφη πλοκή και δράση με το λιοντάρι, την μαϊμού που συνεχώς με καλοσύνη αλλά και ντομπροσύνη της δείχνουν ότι δεν πρέπει να κομπάζει, κανείς δεν θα την αγαπήσει γι’ αυτό. Η ευρηματικότητά της, για να μπορέσουν να φτιάξουν τεχνητά γυαλιά να αντικρίσουν τον ήλιο – που θυμάμαι κι εγώ σαν παιδί όταν ήταν να δούμε την έκλειψη μια φορά του ήλιου το είχαμε κάνει και κοιτούσαμε μέσα απ’ το καπνισμένο γυαλί.

Προτρεπτικό για τα παιδιά, το να εκπαιδεύονται να γεννούν λύσεις όπως όταν ξέχασε ο Χριστάκης κάτι σημαντικό για το μαγικό νερό.

Το θεϊκό απόφθεγμα «Τη γνώση σου χρησιμοποίησε για το καλό» αποτελεί μια καθάρια προτροπή για τα παιδιά να μετατρέπουν τις γνώσεις τους σε χρηστικές κι όχι ξερές που με έξυπνο τρόπο η συγγραφέας αναδεικνύει και μαθητεύει με απλό αλλά καταλυτικό αποτέλεσμα.

Η παρουσία του φεγγαριού ( το φεγγάρι αντιπροσωπεύει το συναίσθημα) και η δυνατή συμπεριφορά που με αγάπη παρέμβασης στη φύση φέρνει την δύναμη και την συμβολή του για την πλοκή του θαύματος και την απελευθέρωση της μητέρας από την ασθένεια.

Η προθυμία του Χριστάκη να δώσει τα ξανθά μακριά μαλλιά του στην Θαυμάσια προκειμένου να πάρει αυτό, που έπρεπε για την μανούλα του που ο ίδιος επιθυμούσε τόσο πολύ και για να μην βλέπει τον πατέρα του να κλαίει.

Η ευρηματικότητα της συγγραφέως σε όλους τους ρόλους αγκαλιάζει το αποτέλεσμα και αυτό είναι ένα «Μαγικό» παραμύθι, που αξίζει να διαβαστεί από κάθε παιδί και ακόμη και από κάθε μεγάλο.

Γιατί τα παραμύθια δεν είναι μόνο για τα παιδιά.

Είναι και για τους μεγάλους να θυμούνται πως ξεκίνησαν και τι κατόρθωναν, οι γιαγιάδες με τα παραμύθια και τις ιστορίες να χτίσουν. Για να γίνουμε αυτοί που σήμερα είμαστε… στην πορεία ξεχνώντας αρκετά από αυτά που μαθητεύσαμε. Οι πιο δυνατοί θυμούνται ακόμη την ομορφιά αυτή και την έχουν φυλαχτό.

Γιατί είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε τις αξίες που μεταφέρθηκαν σε μας, με πρωταρχική την Αγάπη και την χαρά της προσφοράς.

Η Συγγραφέας, παρότι βίωσε έναν πόλεμο, με πόνο, αδικίες και τόσα αρνητικά κατάλοιπα εκείνη επιλέγει την θαυμαστή Αγάπη και συμμετοχικότητα να περάσει στα παιδιά. Είναι θαυμαστή γι’ αυτό.

Όλγα Αχειμάστου

“Αδελαΐδα Παπαγεωργίου πολλά συγχαρητήρια. Να είσαι πάντα άξια να γράφεις για παιδιά.
Γιατί τα παιδιά είναι το μέλλον αυτού του κόσμου.”

«Το μαγικό νερό» Αδελαΐδα Παπαγεωργίου Βιβλιοεκδόσεις Αναζητήσεις


Βιογραφικό

Η Αδελαίδα Δήμου Παπαγεωργίου γεννήθηκε στην Πάφο από πολυμελή οικογένεια ( εννέα αδέλφια)και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Είναι λογίστρια, έχει πέντε παιδιά  και μια εγγονή.  Έχει γράψει έξι παραμύθια κατάλληλα για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες και μια ποιητική συλλογή. Μιλά άπταιστα Αγγλικά, έχει πτυχίο στη Γαλλική γλώσσα και τώρα παρακολουθεί Ρωσικά. Είναι μέλος του  Κυπριακού Συνδέσμου Νεανικού Παιδικού Βιβλίου ΚΣΝΠΒ , της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών Π.Ε.Λ, του Ελληνικού Πολιτιστικού Ομίλου Κυπρίων Ε.Π.Ο.Κ,  Ταμίας στον Ιερό Ναό αγίου Φανουρίου Λεμεσού επί 20ετίας ,μέλος στην  Παγκύπρια επιτροπή Ευημερίας Τυφλών Αμμοχώστου, πρόσφατα  του Λυκείου Ελληνίδων Αμμοχώστου κ.α. Ποιήματα και έργα της έχουν διακριθεί κατά καιρούς με τιμητικές διακρίσεις στη Ελλάδα και Κύπρο και φιλοξενούνται από διάφορα λογοτεχνικά blogs.

Εργογραφία:

  • 2010 Παραμύθι  «Ο Πενηντατρής», εκδόσεις Επιφανίου.
  • 2013 «Οι τρεις σοφές συμβουλές του Μυλωνά»,
  • 2016 «Ο Βασιλιάς των Αετών και το Αεροπλανάκι» ,( βραχεία λίστα κρατικών βραβείων Κύπρου)
  • 2018 «Ο Μανώλης και το λουλούδι της αγάπης» ( βιβλίο της χρονιάς 2019
  • 2012 ) «Adeline a strange princess» εκδόσειςXlibris
  • 2020) »To Μαγικό Νερό» Παγκόσμιο Αριστείο ανέκδοτου παραμυθιού και  Πρώτο  βραβείο ΕΠΟΚ για εκδοθέντα βιβλία 2020
  • 2020 « Αμμόχωστος… και άλλοι καημοί» Αριστείο για βιβλία έκδοσης 2020 από τον ΕΠΟΚ.  Β έκδοση 2021
  • Το 2021 κυκλοφόρησε η δεύτερη της ποιητική συλλογή « Η άλλη όψη μου».
  • Λίαν συντόμως κυκλοφορεί η νέα ποιητική δίγλωσση συλλογή της « Έγκλειστοι στίχοι»

Το τραγούδι Αμμόχωστος Βασιλεύουσα που κυκλοφορεί στο youtube είναι ποίημα που συμπεριλαμβάνεται στην συλλογή Αμμόχωστος και άλλοι καημοί και μελοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2020.

Πρόσφατα έχει πάρει έπαινο από τον Κυπριακό Σύνδεσμο Παιδικού Βιβλίου στο διαγωνισμό  ποίησης για Εφήβους της  Ευγενίας Παλαιολόγου Πεντρώνδα


Όλγα Π. Αχειμάστου (Ποιήτρια) – Βιογραφία