Τσιγγάνα ρίξε τα χαρτιά… – Γιάννης Καλαϊτζάκης



_ καλησπέρα σας… έμαθα πως ρίχνετε τα χαρτιά, πως διαβάζετε την παλάμη, λέτε τον καφέ και πως είστε καταπληκτική σε όσα λέτε στους πελάτες σας… ήρθα από περιέργεια… ο φίλος μου ο Νίκος από τα Πατήσια έχει μείνει άφωνος μαζί σας… αλλά εδώ που τα λέμε και εγώ μένω λίγο άφωνος μαζί σας… σας περίμενα, πως να σας το πω… πιο μεγάλη, άσχημη και γερασμένη αλλά διαπιστώνω τα αντίθετα… είστε νεότατη και πολύ όμορφη… ασκείτε μεγάλη γοητεία θα έλεγα… αλήθεια τι σας έκανε και έχετε αυτό το χάρισμα;

με κοιτάζει και μου χαμογελάει…

_ ο Νίκος από τα Πατήσια σας είπε για μένα; είναι καλός πελάτης, αλλά και εγώ κάνω την δουλειά μου όσο μπορώ καλύτερα… έχω το χάρισμα να διαβάζω το παρελθόν και να προβλέπω το μέλλον… καθίστε… από τι θέλετε να ξεκινήσουμε; από χαρτομαντεία, καφέ, ή να διαβάσω το χέρι σας; …

_ έχετε πολύ δυνατό φωτισμό… κλείστε τις κουρτίνες, ανάψτε τα κεριά και τα λιβάνια για να γίνει πιο μυστηριώδης ο χώρος… όταν ήμουν μικρός μου έλεγε η γιαγιά μου πως κάπως έτσι είναι οι χώροι που ζουν οι μάγισσες και έχουν την ικανότητα να προβλέπουν το μέλλον… είστε μαγική με την παρουσία σας και θέλω να ζήσω αυτό το μυστήριο… αλήθεια, είστε τσιγγάνα όπως λένε όλοι; …

_ γιατί ρωτάτε; … ναι είμαι τσιγγάνα και έχω το χάρισμα της μάγισσας από τις γιαγιάδες μου… είστε λίγο απρόβλεπτος με τον τρόπο που μιλάτε… τι ζητάτε να μάθετε για το μέλλον σας; … όλα τα προβλέπω…

_ όλα όλα; … μπορείτε να διαβάσετε την σκέψη μου; … έχετε πολύ όμορφα μάτια… είστε μια πάρα πολύ όμορφη μαυρομαλλούσα τσιγγάνα… σίγουρα θα σας το έχουν πει πάρα πολλοί άντρες, όπως με κάνει και το λέω και εγώ με απόλυτη σιγουριά… έχετε κάτι μάτια που λένε πολλά από μόνα τους… προσπαθώ να τα διαβάσω σε κάθε τους κίνηση…

_ και τι λένε τα μάτια μου;

_ λένε όπως δείχνουν πως έχετε την περιέργεια να μάθετε τι με έφερε στο κατώφλι σας, το πως μιλάω πολύ, και απορείτε γιατί δεν ξεκινήσαμε να μιλάμε ακόμα για το τι ψάχνω να βρω…

_ αλήθεια, τι ψάχνετε να βρείτε παρακαλώ; … τι σας απασχολεί και θέλετε να μάθετε τι θα συμβεί; … φταίει η δουλειά ή ο έρωτας; …

_ ψάχνω την αλήθεια που λένε μόνο τα χαρτιά… πιστεύετε στα χαρτιά, έτσι δεν είναι; …

_ βεβαίως… μερικές φορές αγγίζουν περισσότερο την αλήθεια από τον καφέ ή την χειρομαντεία… να σας ρίξω τα χαρτιά τότε κύριε; …

_ χμμμ… θα το προτιμούσα… ας ξεκινήσουμε από τα χαρτιά τότε… αλλά κάντε μου μια χάρη… φτιάξτε αυτή την μυστηριώδη ατμόσφαιρα… θέλω να νοιώσω την μαγεία του άγνωστου έτσι όπως θα την ζήσω μέσα από τα δικά σας χείλη ακούγοντας σας…

_ πολύ καλά λοιπόν… ο πελάτης έχει πάντα δίκιο… θα σας στοιχίσει κάτι παραπάνω και δεν πιστεύω να σας πειράζει… πρέπει ο πελάτης να πιστεύει αυτά που του λέω… τι λέτε; …θα πληρώσετε παραπάνω για αυτό το μυστηριώδες περιβάλλον ή δεν θέλετε; …

_ κάθε άλλο θα έλεγα μαυρομαλλούσα τσιγγάνα… και έχεις κάτι μάτια, μα κάτι μάτια…

_ όλα ταχτοποιήθηκαν στο χώρο… έγινε το περιβάλλον όπως το ζητήσατε… έκλεισα τις κουρτίνες, άναψα κεριά και έβαλα διάφορα μυρωδικά… ας ξεκινήσουμε με τα χαρτιά… τι θέλετε να μάθετε; …

_ θέλω να μάθω αν θα με αγαπήσει μια πολύ όμορφη ύπαρξη που μοιάζει με μούσα… αν θα κερδίσω ένα φιλί της έστω μια φορά…

_ ανακατέψτε την τράπουλα ταρώ και κόψτε…

_ έχετε παλιά τράπουλα ταρώ διαπιστώνω… επιτρέψτε μου να αλλάξουμε τράπουλες… έφερα μια δική μου τράπουλα γιατί αυτήν εμπιστεύομαι… γιατί με κοιτάτε παράξενα με αυτά τα υπέροχα μάτια σας? που είναι το περίεργο;

_ πουθενά, αλλά πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό… μήπως ξέρετε από ταρώ και εσείς; …

_ μαθαίνω ακόμα, αλλά η τράπουλα μου δεν με πρόδωσε ποτέ…

_ και τότε γιατί ήρθατε σε μένα; …

_ γιατί ήταν γραφτό να βρεθούμε… έτσι μου είπε η τράπουλα… δεν μου είπε ποτέ ψέματα… μου είπε πως θα σας αγκαλιάσω… θα σας φιλήσω μετά, και… με κοιτάζετε περίεργα πάλι; … πιστέψτε με έστω λίγο μέσα σας… μην ξεχνάτε πως εσείς μάθατε από ταρώ και το εμπιστευτήκατε… ας αρχίσουμε… αν η το χαρτί που θα τραβήξετε δείξει την φιγούρα με τους εραστές αφήστε με να σας φιλήσω… έτσι πρέπει να γίνει… το λέει το κισμέτ μέσα από τα χαρτιά… ανακατεύω την τράπουλα… κόψτε…

_ μα… δεν γίνεται αυτό… δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό… τα δικά μου τα χαρτιά δεν μου είπαν κάτι τέτοιο ποτέ… ποτέ δεν μου μίλησαν για τον έρωτα… αντιθέτως λένε πως δεν θα αγαπήσω γιατί και αυτό είναι ευχή και κατάρα για τις μάντισσες… να μην αγαπηθούν ποτέ…

_ ίσως ζήλεψαν μέσα από την ομορφιά σας και αποφάσισαν ποτέ να μη σας πουν την αλήθεια… αν η τράπουλα μου σας πει την αλήθεια, θα με ακολουθήσετε;

_ διστάζω αλλά… δεν σας εμπιστεύομαι… δεν δέχομαι!

_ τσιγγάνα ρίξε τα χαρτιά… αυτά θα μας πουν την αλήθεια… δεν λένε ποτέ ψέματα… μόνο την αλήθεια θα σου πουν…

_πολύ καλά τότε… θα σας διαψεύσουν αυτή τη φορά… δώστε σε μένα την τράπουλα να την ανακατέψω… κόβω την τράπουλα σας… τραβάω ένα φύλο στην τύχη… πάρτε το και ανοίξτε το μόνος σας… τι λέει;

_ κοίταξε την φιγούρα τσιγγάνα… είναι η φιγούρα με τους εραστές… τελικά δεν λένε ψέματα τα χαρτιά… εσείς και εγώ θα γίνουμε εραστές έστω για μια στιγμή… φίλησε με… έτσι είπαν τα χαρτιά…

η τσιγγάνα απορεί, αλλά δεν μπορεί να κάνει πίσω… έχασε για πρώτη φορά… την πλησιάζω, την φιλάω, την ξαναφιλάω ακόμα πιο δυνατά, αυτή ανταποκρίνεται, και αφήνομαι στην μαγεία των χειλιών της… έχουμε κλείσει τα μάτια και ταξιδεύουμε… αφήνω τα φύλα της τράπουλας να πέφτουν στο πάτωμα σιγά σιγά… όλα έχουν την ίδια φιγούρα… «εραστές, εραστές, εραστές, εραστές…» …

ποτέ δεν με πρόδωσε η τράπουλα μου γιατί πάντα παίζει με τα ίδια φύλα…

Γιάννης Καλαϊτζάκης