«Θα πηγαίνω»
Στην αρχή ήμουν
ένας ταξιδευτής
στις στέπες των ονείρων μου,
η αλήθεια και το σύννεφο
μ’ ανέτρεπαν,
άλλοτε σκίουρος, άλλοτε μαχαίρι.
Ύστερα ανακάλυψα εσένα,
έγινα μικρός ιαγουάρος
στη στέρνα των ματιών σου,
χόρεψα πυρρίχιο
στο αίμα σου,
μ’ ασετυλίνη και φωτιά
τα θεία σου μυστήρια
πυρπόλησα.
Κατόπιν φύσηξε βοριάς,
με την καρδιά μικρού πουλιού
σαν αντιλόπη χάθηκες.
Τώρα μες στον περίπλου
μιας ανάμνησης
κοιτώ χαμένος τον ορίζοντα.
Θα πηγαίνω στον τόπο εκείνο,
κοντά στις λέξεις που σου φύτευα,
που ξύπναγες ωραίο νούφαρο,
που το φιλί σου ψίθυρος βροχής.
Θα πηγαίνω στον τόπο εκείνο,
ν’ αγγίζω τ’ αποτύπωμα
σαν τατουάζ που χάραξαν
στα κίτρινα φυλλώματα
τα υπέροχα μαλλιά σου.
Στην αρχή ήμουν ένας ταξιδευτής,
ύστερα ανακάλυψα εσένα,
τώρα κοιτώ χαμένος τον ορίζοντα.
Αντώνης Σαμιωτάκης
Αντώνης Σαμιωτάκης (Ποιητής, Κριτικός Λογοτεχνίας) – Βιογραφία