«Désolé»
Συγγνώμη που δεν άρεσα στους διώχτες της ψυχής
που ήθελαν να με ελέγχουν κάτω από τους μονόφθαλμους προβολείς
με τη μεγάλη μύτη του ψεύδους.
Συγγνώμη που είμαι αυτόνομη στις ευθύνες που επιλέγω στη σιωπή
με τα χέρια να συστήνονται στον χρόνο ελέγχοντας εαυτό.
Συγγνώμη που δεν θα παρασυρθώ από μασημένα λόγια
γύρω από το εγώ και επιθυμίες που μουδιάζουν το κορμί.
Γι΄ αυτό που και που πίνω τεκίλα για να ξεπλένεται η πικρίλα
αφήνοντας ευωδιές να με κατακλύζουν.
Με συγχωρείτε.
Δεν θα επαναληφθώ.
Θα πάρω την κατεύθυνση της μακρινής λάμψης εξερευνώντας
με την μικροσκοπική μου όραση.
Ποιος συγκεντρώνει το βλέμμα του στο ταξίδι;
Ποιος βλέπει την ίριδα στη μεταξένια χαίτη του;
Ποιος προεκτείνεται στην αίσθηση της ακτινοβολίας του φωτός;
Ποιος κυριεύεται από χάρη γεμάτη από εμπειρία ακριβείας;
Η συνείδησή μου δεν είναι μπαλάκι κανενός.
Αν χρειαστεί γίνομαι ινδιάνα, το χρυσό σπαθί ποτάμι και καπνός τοτέμ,
για όλες τις στριγγλιές αναθεωηρημένης ανακρίβειας.
Είμαι όσο γίνεται σαφέστερη στη μοναδική δύναμη της εξέλιξης
και ως οπαδός της ομορφιάς ή αν θες très charmante στον αέρα
εξισορροπώ την κατάσταση από οιωνούς ουράνιας διαφοράς
χωρίς να γίνομαι σύμμαχος όμοιος τω ομοίω
σε μικρές ή μεγάλες άδικες πράξεις.
Désolé.