«Παλίρροια»
Μια αίσθηση ωκεανού πλανιόταν πάνω του,
ακολουθούσε φωνές που οδηγούσαν σε αποικίες πουλιών,
στην απέναντι πλαγιά, νεράϊδες, μ’ όλα τα κάλλη τους.
Όταν κατάλαβε πόσο ανάλαφρα κινιόταν
έσκυψε μέσα του κι αντίκρισε καθρέφτες.
Κανείς υποβολέας. Μια ταύτιση απίστευτη.
Εντός του και εκτός του χόρευε.
Η στεριά κι η θάλασσά του ένα, παλίρροια.
Ήταν μόνος, ολομόναχος σ’ αναπαυτήριο για μουσικούς;
Ήταν το pagratium marium, το κρίνο της θάλασσας
που ’χε ξεχειλίσει σε λεπτόρρευστο τήγμα;
Άκουσε νερό να κυλάει. Διέσχισε ολομόναχος τη σιωπή.
Ένιωσε τους τεμαχισμούς του να ενώνονται.
Και κυρίως τις τύψεις του να δακρύζουν.
Δεν θα χρειαζόταν ποτέ δανεική ψυχή για να ζήσει.
Αντώνης Σαμιωτάκης
[ Κρίνο της θάλασσας:
Ο Κρίνος της θάλασσας, ή θαλάσσιος ασφόδελος σε λαϊκή ονομασία, είναι αυτοφυές φυτό που συναντά κανείς σε αμμώδεις θαλάσσιες ακτές της Μεσογείου ιδιαίτερα στην Κορσική, στο Ισραήλ, την Τουρκία, στις Καναρίους νήσους και στην Κρήτη.
Η λέξη Pancratium ετυμολογείται από τις ελληνικές λέξεις παν και κρατύς = ισχυρός, δυνατός κρατερός.
Είναι βολβώδες πολυετές φυτό που τα άνθη του αναδύουν ένα ευχάριστο, εξωτικό και πολύ λεπτό άρωμα που γίνεται ιδιαίτερα αισθητό τις απάνεμες καλοκαιρινές νύχτες. Ανθοφορεί από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο.]
Αντώνης Σαμιωτάκης (Ποιητής, Κριτικός Λογοτεχνίας) – Βιογραφία