Παραίτηση – Βασίλης Κοκκώνης
(Οδός Βυζαντίου, αρ. 106)
«Εντός των τειχών»



Παραίτηση (Οδός Βυζαντίου, αρ. 106)

Κενά ανθρώπου.
Ζεις μονάχα ως το σίγμα το τελικό. (Τ έ λ ο ς)
Όσο να πεις παράδεισος καίγεσαι στην κόλαση.
Όλο απάθεια παρατηρούν από ένα σύννεφο λίγο ψηλότερα
τα παραστρατημένα χερουβείμ, του σώματος την πτώση.
Πόσο να προλάβει να ελπίσει κανείς;
Δάχτυλα χελιδονιών και φτερά πιθήκων.
Άνθη μανόλιας και χορτοφάγα σιωπή.

Ανατρέπονται κι όσα δεν πρέπει να ανατραπούν.
Αδηφάγα πρόοδος και εξευγενισμένοι θάνατοι.
Ένα λεπτό πριν το τέλος ο Freud λιποψυχεί.
Ο ήρωας δακρύζει.
Η ελπίδα αυτοαναφλέγεται.
Ο Νίτσε τρελαίνεται από την μεγάλη δόση αλήθειας.

Βαδίζεις γυμνόποδος επάνω σε σπασμένα γυαλιά και απολιθωμένους κυνόδοντες.
Κάθε βήμα κι ένας λεκές αίματος.
Κι εσύ ακόμα χαμογελάς ειρωνικά.
Ύστερα ξαφνικά υποθηκεύεις, χτυπιέσαι, κλαις, πουλάς, πουλιέσαι, πέφτεις.
Λες πως δεν θες να ελπίζεις.
Λες πως έζησες στην Ιερουσαλήμ, στο Νεπάλ, στην Κίνα,
στην Ελλάδα, χθες, σήμερα, αύριο.
Βαρέθηκες να επιστρέφεις έτσι μάταια.
Ο ουρανός φλέγεται.
Τα μάτια σου δυο κάθετες μαχαιριές ξάγρυπνες.
Ο γκρεμός λοξός.
Η ανάσα ασθενική.
Μένεις στην οδό Βυζαντίου αριθμός 106.
Είσαι ολότελα ανάπηρος και προσδοκάς
εδώ και 44 έτη κάποιο ενδιαφέρον τέλος.
Ποτέ δεν πίστεψες στη ζωή.
Ποτέ δεν έζησες.
Ποτέ δεν θέλησες σε ετούτον τον κόσμο να ζήσεις.

Βασίλης Κοκκώνης

Συμμετοχή στα πλαίσια του συλλογικού λευκώματος: «Εντός των τειχών» e-musa.gr.


Βασίλης Κοκκώνης (Ποιητής, Ζωγράφος, Γλύπτης, Κριτικός θεάτρου) – Βιογραφία